بررسی هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۹۱

مقدمه : برخورداری از هوش معنوی بالا به کادرهای درمانی کمک می کند که به خدماتی که به بیماران و جامعه ارائه می کنند، با معنی و هدفمند بنگرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده رازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1391 صورت گرفت. روش : این مطالعه یک مطالعه توصیفی مقطعی بود. جامعه پژوهش شامل تعداد 222 نفراز دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود که همگی به عنوان نمونه پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه 42 سؤالی هوش معنوی بود که توسط بدیع و همکارانش تهیه شده بود. داده ها پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار آماری spss نسخه 20 و با استفاده از آزمو ن های آماری پارامتریک (تی مستقل و anova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها : نتایج مطالعه نشان داد که هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی در سطح مطلوب است. همچنین مقایسه میانگین نمرات هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی بر حسب ویژگی های دموگرافیک آنان نشان داد که بین میانگین نمرات هوش معنوی و متغیرهای سن، جنس، وضعیت تأهل، سال تحصیلی، گذراندن دوره آموزشی در ارتباط با معنویت و معدل و رشته تحصیلی از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (05/0p=). نتیجه ‎ گیری: مطلوب بودن سطح هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی می تواند به عنوان یکی از نقاط قوت آموزشی مد نظر برنامه ریزان آموزش پرستاری و مامایی قرار گیرد تا با توسعه این ظرفیت از برآیندهای حرفه ای مطلوب تر برخوردار گردیم.